طبق قانون برای ساخت هر ساختمانی با هر کاربری باید از مرجع صلاحیت‌دار مجوز صدور پروانه ساختمانی گرفت. از این رو «بنیان پلاس» در این مقاله شما را با نکات حقوقی درخصوص صدور پروانه ساختمانی آشنا خواهد کرد.

نکته اولی که باید به آن دقت کرد محل ساختمان است. پروانه ساختمانی بر مبنای محل مشخص شده در نقشه و یا کروکی سازمان نقشه‌برداری صادر می‌شود. لذا فقط برای ساختمان در محل مذکور معتبر است.

این پروانه صرفاً از لحاظ شهرداری صادر شده و از نظر احراز مالکیت و هر نوع دعوای ملکی حقوقی هیچ گونه سندیتی نخواهد داشت.

هرگاه مشخصات تعیین شده در نقشه‌های مصوب با مندرجات این پروانه از نقطه‌نظر جزئیات فنی و اجرایی فرق کند، فقط مندرجات این پروانه ملاک عمل خواهد بود.

ساختمانی که در فاصله کمتر از ۴۰ متری کابل فشار برق خطوط هوایی برق منطقه‌ای قرار گیرد صدور پروانه ساختمانی آن از درجه اعتبار ساقط بوده و فقط با ارائه اجازه‌نامه لازم از شرکت برق منطقه مورد ادامه ساختمان مجاز خواهد بود.

کلیه عملیات اجرایی ساختمان باید زیر نظر مهندس ناظر قید شده در پروانه (که از طرف مالک به شهرداری معرفی شده) انجام گیرد.

مالک و ناظر هر دو موظف‌اند به‌منظور دریافت یک نسخه از پروانه ساختمان در شهرداری حاضر شوند و زیر نسخه‌های رونوشت پروانه را برای ضبط در پرونده امضا کنند.

صدور برگ عدم خلاف و پایان کار به درخواست مالک، همراه با ارائه گزارش عملیات صورت گرفته توسط مهندس ناظر مورد رسیدگی قرار گرفته و اقدام لازم معمول می‌گردد.

چنانکه پروانه به‌منظور احداث بنا صادر شود و در صورت وجود بنای قدیمی، قبل از انجام عملیات ساختمانی، تخریب بنا زیر نظر مهندس ناظر الزامی است.